Κι όμως. Οι δύο κορυφαίοι, κατά κοινή ομολογία, εκπρόσωποι της καλλιτεχνικής φωτογραφίας στην Ελλάδα έλκουν την καταγωγή τους από την πόλη της Αμαλιάδας.
Μιλάμε για τους αδελφούς Διαμαντόπουλους, τον Τάκη και τον Ντίνο, που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ιστορία αυτής της τέχνης στη χώρα μας.
O Τάκης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, όπου και ζει. Ο Ντίνος Διαμαντόπουλος γεννήθηκε επίσης στην Αθήνα το 1952 και έφυγε από αυτόν τον κόσμο το 2008. Παιδιά οικογένειας φωτογράφων, αφού και ο παππούς και ο πατέρας τους υπηρετούσαν την ίδια τέχνη. Μάλιστα πλάι στον πατέρα τους, στο στούντιό του ήταν που έμαθαν και αγάπησαν και οι δύο τη φωτογραφία. Ο Τάκης ήταν βοηθός του για δέκα χρόνια, μέχρι το 1975, ενώ ο Ντίνος, όπως γλαφυρά περιγράφει στο βιβλίο του, ήταν δεν ήταν οκτώ ετών όταν ο πατέρας του του έδωσε να κάνει την πρώτη επεξεργασία φωτογραφίας.
Ο Τάκης Διαμαντόπουλος το 1968 αρχίζει να ασχολείται με τη φωτογραφία μόδας ενώ αρχίζει να φωτογραφίζει και τις παραστάσεις του Εθνικού
Θεάτρου στην Επίδαυρο. Το 1972, πραγματοποιεί την πρώτη του φωτογράφηση με την Γαλλική VOGUE.
Το 1975, μαζί με τον Ντίνο, που κι εκείνος ήδη καταθέτει την ψυχή του με μια φωτογραφική μηχανή στα χέρια, ανοίγουν το δικό τους στούντιο στην οδό Κουμπάρη στο Κολωνάκι. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1979, έρχεται η έκδοση του περιοδικού “Cover”, που, παρά την επιτυχημένη πορεία του, θα κλείσει δύο χρόνια αργότερα λόγω δυσβάσταχτου οικονομικού κόστους.
Την περίοδο 1981-1983 ο Τάκης Διαμαντόπουλος φεύγει στο εξωτερικό και ζει στο Παρίσι και στο Μιλάνο όπου συνεργάζεται με τον εκδοτικό οίκο Condé Nast.
Έχει αναλάβει διαφημιστικές φωτογραφήσεις, ενώ τα περισσότερα ξένα και ελληνικά περιοδικά όπως τα Stern, Madame Figaro, Marie Claire, Votre Beaute, Ταχυδρόμος, Βημαγκαζίνο, Men, Status, Downtown, Nitro, Klik, Γυναίκα, Diva, Cigar, Monopoli
έχουν φιλοξενήσει τις φωτογραφίες του. Μόδα και πορτραίτα προσωπικοτήτων της ελληνικής διανόησης, της τέχνης και του θεάματος, που με το έργο τους έχουν λαμπρύνει την πολιτιστική ζωή του τόπου μας.
Έχει πραγματοποιήσει συνεργασία με τον οίκο δημοπρασιών CHRISTIE’S όπως επίσης και σειρά ατομικών εκθέσεων, εκ των οποίων δύο στην Θεσσαλονίκη και τρεις στην Αθήνα.
Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «33 χρόνια φωτογραφίας» εκδόθηκε το 1999 από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το 2004 εκδόθηκε το δεύτερο με τίτλο «200+4 Σημαντικοί Έλληνες» από τις εκδόσεις Λυμπέρη. Το «Λευκό Βιβλίο» είναι το τρίτο του βιβλίο και εκδόθηκε το 2008 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Το 2010, δημιουργώντας παιδικά πορτραίτα, βραβεύεται από την Ένωση “ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ” για την φιλανθρωπική του συνεισφορά.
Ο Ντίνος Διαμαντόπουλος ακολουθούσε την δική του παράλληλη, εξίσου σημαντική πορεία.
Πολιτικοί, καλλιτέχνες, προσωπικότητες τού εμπιστεύτηκαν την αποτύπωση της δημόσιας εικόνας τους. Ο πορτρετίστας των διασήμων, όπως τον αποκαλούσαν, άφησε το στίγμα του σε χιλιάδες εξώφυλλα περιοδικών και άλμπουμ της ελληνικής δισκογραφίας και όχι μόνο. Υπήρξε περιζήτητος φωτογράφος στο χώρο της πολιτικής και του θεάματος.
Φωτογραφίες πολιτικών αρχηγών και υποψήφιων βουλευτών σε προεκλογικές περιόδους, ηθοποιών και μοντέλων φέρουν την υπογραφή του.
Η πιο χαρακτηριστική του φράση είναι: «Ακόμα και σε ένα άσχημο πρόσωπο προσπαθούσα να βρω τις όμορφες πλευρές του και να το αποτυπώσω σε φωτογραφία».
Τα φωτεινά πρόσωπα που βγήκαν από το φακό του Ντίνου Διαμαντόπουλου αποτυπώθηκαν επίσης και σε λεύκωμα που κυκλοφόρησε το 1997, ανάμεσα τους αυτά της Αγνής Μπάλτσα, της Ζωής Λάσκαρη, της Μελίνας Μερκούρη μέχρι και πρόσωπα των πρωταγωνιστών της πολιτικής.
Τα δύο ταλαντούχα αδέλφια, ο Τάκης και Ντίνος Διαμαντόπουλος άφησαν τη δική τους σφραγίδα στην αισθητική αλλά και στην τέχνη και στην ιστορία της φωτογραφίας στην Ελλάδα.
