Άλμπα ντε Σέσπεντες (2022), Απαγορευμένο τετράδιο, Αθήνα: Πατάκης, σελίδες 352
Μπορεί ένα τετράδιο ναι αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου; Το γράψιμο των προσωπικών σκέψεών του μεταβάλλει τη συμπεριφορά του; Ένα τετράδιο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων μιας οικογένειας;
Ναι, νιώθει μια παράξενη ελευθερία μέσα από το γράψιμο. Μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και αυθεντικά. Τόσες και τόσες σκέψεις που γεννιούνται άλλοτε από μόνες τους και άλλοτε από την ίδια διαμορφώνουν ένα παράξενο σκηνικό. Η ίδια έχει αρχίσει να αλλάζει με την καταγραφή των προβληματισμών της και των βαθύτερων αγωνιών της.
«Τώρα πια πίσω από οτιδήποτε κάνω και λέω υπάρχει η παρουσία αυτού του τετραδίου… Από τότε που τυχαία άρχισα να κρατάω ημερολόγιο θαρρώ ότι ανακαλύπτω πως μία λέξη, ένας τόνος μπορεί να ναι εξίσου σημαντικά, ίσως και περισσότερο από τα συμβάντα που έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε αξιοσημείωτα. Μαθαίνοντας να κατανοείς τα μικροπράγματα που συμβαίνουν καθημερινά, μαθαίνεις ίσως να κατανοήσεις αληθινά το βαθύτερο νόημα της ζωής. Δεν ξέρω όμως αν είναι καλό αυτό, φοβάμαι πως όχι».
Πρόκειται για ένα βιβλίο, που αναδεικνύει πολύ σοβαρά ζητήματα: για το πως αλληλοεξαρτώνται οι σχέσεις σε μία οικογένεια, πώς μετασχηματίζονται αυτές από την εξέλιξη του χρόνου και των γεγονότων και κυρίως στο πως, όταν εκφράζονται οι βαθύτερες αντιλήψεις και τα πιο ουσιαστικά συναισθήματα ενός ανθρώπου, μπορούν να επηρεάσουν την εξωτερίκευση αυτών των πραγμάτων.
Η ηρωίδα, κλασική περίπτωση μητέρας μιας οικογένειας που σηκώνει το μεγάλο βάρος το σπιτιού, είναι αυτή που θεωρεί ότι μπορεί να ‘ναι ένοχη αν ξεκουράζεται και πρέπει να υπηρετεί τους άλλους σε όλη της τη ζωή ανεξάρτητα από τις μη αμοιβαίες συμπεριφορές των άλλων.
Θα αρχίσει να αμφισβητεί όμως αυτή την πάγια τακτική της, όταν αρχίσει να δίνει το στίγμα των βαθύτερων ανησυχιών της μέσα στα τετράδιο. Θα γράφει τους βαθύτερους προβληματισμούς αλλά σιγά-σιγά θα αρχίσει να περιγράφει και το πως μεταβάλλονται οι σχέσεις της με τον άντρα της, με το γιο της και κυρίως με την κόρη της. Μάλιστα θα εμφανιστεί μια επιμέρους σύγκρουσή της όσον αφορά τις ελευθερίες της κόρης της. Είναι, ως προς αυτό το σημείο, μια κλασική ιστορία των οικογενειών παλιότερων εποχών.
Ωστόσο το γράψιμο στο απαγορευμένο τετράδιο θα γίνει ένας συνεχής εφιάλτης, ένας έντονος φόβος για να μη μάθουν οι άλλοι το τι ακριβώς την απασχολούν. Και κάπου εκεί θα εμφανιστούν και κάποια δικά της ερωτικά σκιρτήματα κάνοντας την όλη υπόθεση ακόμα πιο σύνθετη. Μπορεί να έχει τη δική της προσωπική και κρυφή απ’ τους άλλους ζωή;
Όχι, δεν πρόκειται για μια απλή εξιστόρηση του λεγόμενου χάσματος γενών. Η ηρωίδα θέτει και τον εαυτό της στη δοκιμασία των αλλαγών που φέρνουν οι νέοι καιροί. Νιώθει τις δικές της βεβαιότητες να κλονίζονται υπό το βάρος των προσωπικών της μεταλλαγών όσον αφορά το μείζον ζήτημα της αγάπης, του έρωτα, του συναισθηματικού της κόσμου.
Θέτει ένα ισχυρό και διαχρονικό πρόβλημα, το πως ο απόλυτα προσωπικός πυρήνας της ζωής μας μπορεί να είναι διάφανος και ορατός στους άλλους, ακόμα και στα πιο οικεία πρόσωπα. «Η προσωπική μας ζωή είναι το πιο σημαντικό για τον καθένα μας, ωστόσο πρέπει πάντα να προσποιούμαστε πως τη ζούμε δίχως να το συνειδητοποιούμε, με απάνθρωπη βεβαιότητα».
Άλλο ένα θαυμάσιο βιβλίο της σειράς «Σύγχρονοι κλασικοί» των εκδόσεων Πατάκη, που αξίζει να «συζητήσετε» μαζί του…
