Όταν διαβάζω ειδήσεις, κάποιες φορές ρίχνω μια ματιά στη στήλη με τα κουτσομπόλιστικα νέα, ίσως είναι ανθρώπινη αδυναμία. Πρόσφατα διάβασα ότι η διάσημη ηθοποιός Σάντρα Μπούλοκ (Sandra Bullock) πραγματοποίησε μια από τις τελευταίες επιθυμίες του εκλιπόντος συντρόφου της, Μπράιαν Ράνταλ (Bryan Randall), καθώς σκόρπισε τις στάχτες του σε έναν ποταμό στο Γουαϊόμινγκ.
Θυμάμαι όταν αρχίζω να μιλάω για το θάνατο σε κάποιες συζητήσεις καφέ φιλοσοφίας, με κοιτάνε σαν να είμαι εξωγήινος. Δεν έχω καταλάβει γιατί αποφεύγουμε τόσο πολύ τη συζήτηση για κάτι τόσο φυσιολογικό. Όλα τα πράγματα από τότε που γεννιέσαι είναι “εάν”. Εάν μεγαλώσεις, εάν σπουδάσεις, εάν βρεις δουλειά, εάν παντρευτείς, εάν κάνεις παιδιά, εάν τα μεγαλώσεις σωστά, κλπ., αλλά ο θάνατος όχι. Ο θάνατος δεν έχει “εάν”, έχει μόνο “πότε;”, και παρόλα ότι είναι το μόνο πράγμα που είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα συναντήσουμε, αποφεύγουμε τη συζήτηση του.
Θα μου πεις, “τι είναι ο άνθρωπος;” Ξέρεις τι είναι, μην αρχίσουμε της κοινοτοπίες. Προσωπικά, παραφράζοντας ένα γνωστό ρητό το οποίο ανήκει στα μότο μου: “Σχεδίασε σαν να πρόκειται να ζήσεις για πάντα, ζήσε σαν να πρόκειται να πεθάνεις σήμερα,” και έχω το κεφάλι μου ήσυχο. Γενικά, έχετε σκεφτεί ότι εάν είχαμε το θάνατο πιο συχνά στο μυαλό μας, πόσο καλύτερη ανθρωπότητα θα είχαμε, πόσες καλύτερες σχέσεις θα είχαμε, και πόσα μοχθηρά συναισθήματα όπως ζήλια, μισαλλοδοξία, φθόνος, μίσος και πόσα άλλα δεν θα υπήρχαν. Το έχετε σκεφτεί αυτό;
Τώρα, βεβαίως, τι να πεις στην κοπέλα που θρηνεί τον δικό της άνθρωπο. Αλλά η κοπέλα είναι ένα καλό παράδειγμα για τις σκέψεις που κάνω. Η κοπέλα είναι μια από τις πλουσιότερες ηθοποιούς στο Hollywood, αλλά ούτε αυτόν που αγαπούσε έσωσε, ούτε αυτή δεν είναι καλά ψυχολογικά με αυτό που της συνέβη. Και ενώ γνωρίζεις ότι “Δεν είναι η δόξα, δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά,” που έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι συνεχίζεις να προσπαθείς να καταστρέψεις των γείτονα που δημιουργεί και ο οποίος δημιουργεί για του δρόμου την χαρά, στα τρυφερά του εάν εσύ του πεις μπράβο, αλλά πιο καταστρεπτικό μαθαίνεις και τα παιδιά σου λάθος. Τα μαθαίνεις ότι πρέπει να γίνουν διάσημα και πλούσια με οποιοδήποτε κόστος. Ας πουλήσουν την ψυχή τους στο διάβολο, αρκεί να τα καταφέρουν.
Αλλά τι είδους ζωή είναι αυτή, όπου η επιφάνεια και η φήμη υπερτερούν της αυθεντικότητας και της πραγματικής ευτυχίας; Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι αξίες μας και οι προτεραιότητές μας έχουν ανατραπεί. Η επιδίωξη της ευτυχίας έχει παρεκκλίνει σε μια ατέλειωτη καταδίωξη υλικών αγαθών και κοινωνικής αποδοχής. Ο θάνατος, ωστόσο, μας υπενθυμίζει την αμείλικτη πραγματικότητα ότι όλα αυτά είναι εφήμερα. Μας διδάσκει την ταπεινότητα και τη σημασία της ανθρώπινης σύνδεσης. Η αληθινή ευτυχία προέρχεται από τις σχέσεις που χτίζουμε, την αγάπη που μοιραζόμαστε και τις απλές χαρές της ζωής. Ξύπνα πριν κοιμηθείς για πάντα.
