Το ημερολόγιο δείχνει 24 Αυγούστου. Και για εμάς εδώ στην Ηλεία ξημερώνει μια ημέρα που φέρει μαζί της και ξυπνάει εφιαλτικές και βαθιά οδυνηρές μνήμες. Και η λέξη εφιαλτικές, δυστυχώς, δεν είναι ούτε κατά διάνοια υπερβολή.
Ήταν Παρασκευή 24 Αυγούστου του έτους 2007 όταν ξέσπασε πυρκαγιά στην δασική περιοχή της Ζαχάρως Ηλείας. Κάθε καλοκαίρι είναι σημαδεμένο από «μαύρες» πληγές καμένων εκτάσεων στο χάρτη και πολλές φορές δυστυχώς από ανθρώπους που άφησαν την τελευταία τους πνοή με αυτό το βάναυσο και αποτρόπαιο τρόπο, στη δίνη μιας πυρκαγιάς. Κανένας, όμως, δε θα μπορούσε να αντιληφθεί αυτό που θα ακολουθούσε τις επόμενες ημέρες. Τον κατά κυριολεξία εφιάλτη που είδαμε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας και τον ζήσαμε σε κάθε του μαρτυρικό λεπτό. Ένας εφιάλτης, ολότελα τρομακτική πραγματικότητα, με φρικτό απολογισμό 49 νεκρούς, χιλιάδες στρέμματα δασικής έκστασης καμένα και πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Το αρχικό μέτωπο της πυρκαγιάς ξέφυγε πολύ γρήγορα από τον έλεγχο της πυροσβεστικής και σύντομα η λαίλαπα κατέκαψε τεράστια δασική έκταση σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του νομού Ηλείας παρασύροντας στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους, διαλύοντας περιουσίες και καταστρέφοντας μερικούς από τους πιο σημαντικούς αλλά πιο όμορφους και με ιστορία αιώνων δασικούς «πνεύμονες» της χώρας.
Τα χωριά Γεράκι Αμαλιάδας, Κρέστενα, Γρύλλος, Ολυμπία, Καϊάφα, Νεοχώρι, Βρεστό, Καλλιθέα, Σάμικο, Πλατιάνα, ο Δήμος Ζαχάρως, η Ανδρίτσαινα, η Κλινδία, το Μουζάκι, το Φανάρι και πολλοί άλλοι μικρότεροι οικισμοί επλήγησαν σφόδρα, ωστόσο, το μεγαλύτερο τίμημα πλήρωσε το χωριό Αρτέμιδα, αφού μετατράπηκε στον τόπο του μαρτυρίου για πολλά από τα θύματα της πυρκαγιάς.
Εκεί, στις 24 Αυγούστου ο κλειστός από τις φλόγες και τις καταστροφές δρόμος εγκλώβισε περίπου 25 ανθρώπους, άλλους πεζούς και άλλους με τα οχήματά τους που προσπαθούσαν να διαφύγουν και να σωθούν από τις ανελέητες φλόγες που κατέκαιγαν τα πάντα, οι οποίοι βρήκαν τραγικό θάνατο χαράσσοντας μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ελληνική ιστορία. Επικρατεί το απόλυτο χάος, άνθρωποι τρέχουν απεγνωσμένα για να γλιτώσουν από τις φλόγες, ωστόσο, οι προσπάθειές τους αποδεικνύονται μάταιες.
Η φωτιά, πέρα από ανθρώπινες ζωές, δάση, αγροτικές εκτάσεις, περιουσίες και σπίτια, δεν σταμάτησε ούτε μπροστά σε έναν από τους σπουδαιότερους και ιστορικότερους τόπους αυτής της χώρας αλλά και της ανθρωπότητας. Οι φλόγες έφτασαν μέχρι τον ιερό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τον αρχαιολογικό θησαυρό της περιοχής. Μετά την καταστροφή των παροχών ηλεκτρισμού προς τις αντλίες νερού του πυροσβεστικού συστήματος του χώρου, η φωτιά κατέκαψε το περιβάλλον δάσος και απετράπη μόνο όταν συγκεντρώθηκε στον χώρο μεγάλη πυροσβεστική δύναμη. Στην επιχείρηση αυτή στην Αρχαία Ολυμπία, έλαβαν μέρος 6 πυροσβεστικά αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα, όπως επίσης και ειδικό ερπυστριοφόρο όχημα. Η επέμβαση της πυροσβεστικής δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή στον ιερό Κρόνιο Λόφο, στην καρδιά του χώρου της Ολυμπίας.
