Η ιστορική οθωμανική καμάρα θα είναι στο εξής το λογότυπο του Πολιτιστικού Συλλόγου Λάλα «Ο Άγιος Κωνσταντίνος», όπως αποφασίστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο.
Για την απόφαση αυτή αναφέρει:
«Θέλοντας να συνδέσουμε το παρόν με το παρελθόν, το ιστορικό σύμβολο του χωριού, η Ιστορική Οθωμανική Καμάρα, θα αποτελεί από ‘δω και στο εξής το λογότυπο του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού μας.
Στην περιοχή Καραμερέικα, εξακολουθεί να στέκει επιβλητική η Ιστορική καμάρα από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Η Τουρκική Καμάρα, όπως συχνά αναφέρεται, αποτελεί ίσως το ιστορικότερο απομεινάρι στο Λάλα, μετά τη καταστροφή του χωριού τον Ιούνιο του 1821 και μετέπειτα.
Στην εποχή της Τουρκοκρατίας, αποτελούσε την είσοδο για το Σεράγι ή τον Πύργο του Σεϊντ Αγά. Ο Σεϊντ Αγάς ή Σειντάγας κατείχε τον τίτλο του Βοεβόδα της περιοχής, δηλαδή του διοικητή. Ήταν κάτοχος πολλών αιγοπροβάτων που έβοσκαν στον κάμπο της περιοχής και είχε παντρευτεί την Πυργιωτοπούλα, Ζωή Πολέμη (1),(2). Η σχέση του αγά με τους κατοίκους της περιοχής, σε ιστορικές πηγές περιγράφεται γενικότερά ως φιλήσυχη. Η οικογένεια του Σεϊντ Αγά έχει συνδεθεί με λαϊκά ποιήματα που γράφτηκαν για τον θάνατο των δύο του γιών (1).
Στην ευρύτερη περιοχή της Καμάρας και του Σεραγιού αναφέρεται ότι υπήρχε προστατευτικό τείχος, τεράστιες αποθήκες για τρόφιμα και πολεμοφόδια, στέρνες για την αποθήκευση νερού, καθώς και λουτρά (2). H Καμάρα είναι κατασκευασμένη από πωρόλιθους και πιθανολογείται ότι αυτοί προέρχονταν από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, μια υπόθεση που χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.
Σήμερα, η Καμάρα, ως πολιτιστικό σύμβολο, αναπαριστά μια Πύλη από το παρελθόν στο παρόν και υπενθυμίζει την ανάγκη να κρατάμε ζωντανή την ιστορία και την παράδοση ενός τόπου. Αποτελεί ακόμα ένα ιστορικό κληροδότημα που αναδεικνύει την ιστορική εξέλιξη και την επιβίωση μιας κοινότητας μέσα από τις γενιές. Η Καμάρα συνιστά τέλος, σύμβολο ελπίδας και αναγέννησης. Στην περίπτωση του χωριού μας, αντιπροσωπεύει τη δύναμη μιας κοινότητας να ανασυγκροτηθεί και να ανακτήσει την ακμή της μετά από δύσκολες περιόδους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η Καμάρα, είναι ένα ιστορικό κληροδότημα του τόπου, που πρέπει να διατηρηθεί στον καιρό.
Πηγές
1.»Η Ηλεία επί Τουρκοκρατίας» του Γεωργίου Αριστ. Χρυσανθακόπουλου,1950
2.’’Επετηρίς της εταιρείας Ηλειακών Μελετών’’, Διευθυντής Κων/νος Ν. Ηλιόπουλος, 1985-1986».
