Το θεατρικό έργο «Η καρδιά του σκύλου» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, σε σκηνοθεσία της συμπατριώτισσας Έφης Μπίρμπα, θα παρουσιαστεί για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Κιβωτός» στην Αθήνα.
Αυτή η καρδιά χτύπησε εκκωφαντικά την περασμένη σεζόν και ο παλμός της μεταδόθηκε σε όλη τη θεατρική Αθήνα.
Ο λόγος για την “Καρδιά του Σκύλου” της Έφης Μπίρμπα και του Άρη Σερβετάλη που μετά της ευρεία αποδοχή της από κοινό και κριτικούς – η παράσταση σημείωσε αλλεπάλληλα sold out- θα συνεχίσει να χτυπά δυνατά για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Κιβωτός φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με τον ίδιο μας τον εαυτό και με τα πιο βαθιά και υπαρξιακά ερωτήματα.
Η Έφη Μπίρμπα επιχειρεί μία νέα πυρηνική εικονοκλαστική ανάγνωση του εμβληματικού έργου του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ και μας προσκαλεί να κοιτάξουμε γύρω μας με άλλα “μάτια”, να σκεφτούμε κριτικά και να αναρωτηθούμε για τον κόσμο που θέλουμε να ζούμε.
Σε αυτήν τη σκοτεινή περιπέτεια που ξεδιπλώνεται στα λημέρια της επιστημονικής φαντασίας, της σάτιρας και της κοινωνικής κριτικής πρωταγωνιστούν ο Άρης Σερβετάλης και ο Αντώνης Μυριαγκός.
Μαζί τους η Ηλέκτρα Νικολούζου, ο Μιχάλης Θεοφάνους, η Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, η Αλεξάνδρα Καζάζου και ο Σπύρος Δέτσικας.
Η “Καρδιά του Σκύλου” είναι ένα από τα πιο γνωστά και αναγνωρίσιμα έργα του Ρώσου συγγραφέα Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Γραμμένη το 1925, αυτή η σπονδυλωτή νουβέλα – δε δημοσιεύτηκε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1987 λόγω λογοκρισίας- αποτελεί μια καυστική σάτιρα της σοβιετικής κοινωνίας και μια βαθιά διερεύνηση της ανθρώπινης φύσης.
Πρόκειται για ένα ευφυές μείγμα σατιρικής και φιλοσοφικής λογοτεχνίας που ακροβατεί στα όρια της επιστημονικής φαντασίας και του ρεαλισμού, θίγει θέματα που αφορούν τη φύση και την ατομική ταυτότητα και εγείρει ερωτήματα για τις συνέπειες των κοινωνικών πιέσεων και της επιστήμης.
Η πλοκή του έργου περιστρέφεται γύρω από ένα επιστημονικό πείραμα που έχει ως στόχο να μεταμορφώσει έναν αδέσποτο σκύλο σε άνθρωπο. Ο Ρώσος καθηγητής Πρεομπραζένσκι, ένας αριστοκράτης επιστήμονας, επιχειρεί αυτή την τολμηρή διαδικασία, αλλά τα αποτελέσματα είναι απρόβλεπτα. Το πείραμα δεν έχει την αναμενόμενη έκβαση, καθώς ο σκύλος Σάρικ μετατρέπεται σταδιακά σε άνθρωπο αγροίκο που διαλύει τη γαλήνη της καθημερινότητας και θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική θέση και την επιστημονική υπόσταση του δημιουργού του αντικατοπτρίζοντας τα χειρότερα χαρακτηριστικά της “νέας” κοινωνίας.
Η “Καρδιά του Σκύλου” είναι ένα έργο που ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής φαντασίας και αναδεικνύεται σε μια βαθιά ανθρωπολογική μελέτη. Ο Μπουλγκάκοφ θέτει ερωτήματα για την ταυτότητα, την ανθρώπινη φύση και τη δυνατότητα της επιστήμης να χειραγωγήσει τη ζωή.
Ως προειδοποιητικό παραμύθι για τη διαφύλαξη της ατομικότητάς μας, η “Καρδιά του σκύλου” εναρμονίζεται απόλυτα με τη θεματολογία των έργων που γοητεύουν την Έφη Μπίρμπα (Άτιτλο, Σωσίας, Ριχάρδος Β’, Δον Κιχώτης,
Το Όνειρο ενός Γελοίου, Βατράχια), έργα δηλαδή που μιλούν για πολύ πυρηνικά ζητήματα με τρόπο στρεβλό ιδιαίτερο και μοναδικό.
Η ιδιοσυγκρασιακή καλλιτέχνιδα προσεγγίζει με τη μοναδική σκηνοθετική της ματιά το έργο αυτό του Μπουλγκάκοφ που αναδεικνύει έξοχα τον παραλογισμό της βίαιης αλλαγής της ανθρώπινης φύσης, ώστε να ταιριάζει σε ένα άκαμπτο ιδεώδες, αποκαλύπτοντας τους κινδύνους της απόλυτης συμμόρφωσης του ανθρώπου στις κοινωνικές επιταγές.
Με όπλα της δύο ηθοποιούς που διακρίνονται για την έντονη σωματικότητά τους, τον Άρη Σερβετάλη και τον Αντώνη Μυριαγκό, στήνει μία ποιητική παράσταση φωτίζοντας τον σύγχρονο άνθρωπο στον πυρήνα του, ενώ ταυτόχρονα μας υπενθυμίζει να παραμένουμε πάντα σε εγρήγορση για τη διαφύλαξη της ταυτότητάς μας.
Πολύτιμος αρωγός της ένα δυνατό υποκριτικό ανσάμπλ: Ηλέκτρα Νικολούζου, Μιχάλης Θεοφάνους, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Αλεξάνδρα Καζάζου, Σπύρος Δέτσικας.
Η Έφη Μπίρμπα, με καταγωγή από την Αυγή Πηνείας του Δήμου Ήλιδας, είναι σκηνογράφος, ενδυματολόγος, σκηνοθέτις, δραματουργός, ηθοποιός.
Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Δον Κιχώτης, Βιβλίο 2ο, Κεφ. 23ο (2018), Ριχάρδος Β’ (2017), Βατράχια (2023), Το όνειρο ενός γελοίου (2022).
Στον κινηματογράφο συμμετείχε στην ταινία Μήλα (2020).
